Όταν στο «άκουσμα» και μόνον της φράσης «επένδυση στην Ελλάδα» προκαλούνται αντιδράσεις όμοιες με αυτές που συνόδευσαν το ενδεχόμενο αξιοποίησης, εντός ή εκτός εισαγωγικών, του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό από την Qatar Investment Authority, είναι εύκολο κανείς να αντιληφθεί τους λόγους για τους οποίους η χώρα έχει φθάσει στη σημερινή της κατάντια.
Την ίδια ώρα που η Ελλάδα βυθίζεται σε βαθιά ύφεση και οι κάθε λογής Κασσάνδρες τη θέλουν ή τη φέρνουν στο χείλος της χρεοκοπίας, μέσω των λεγομένων τους και του αρνητικού κλίματος που αυτά δημιουργούν στη διεθνή επενδυτική κοινότητα, η πιθανότητα και μόνον να πραγματοποιηθεί μία σοβαρή επένδυση στην περιοχή προκαλεί κύμα αντιδράσεων εκ μέρους τοπικών «αρχόντων» αλλά και των «μονίμως διαφωνούντων» ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ.
Μολονότι επί σχεδόν μία δεκαετία μετά την οριστική παύση λειτουργίας του αεροδρομίου στο Ελληνικό, τον Μάρτιο του 2001, η έκταση των περίπου 5.300 στρεμμάτων που αυτό καταλάμβανε παραμένει ουσιαστικά αναξιοποίητη, παρά τα δεκάδες σχέδια και μελέτες που έχουν κατά καιρούς «πέσει στο τραπέζι», η άρνησή τους στο ενδεχόμενο παραχώρησης της έκτασης αυτής ή τμήματός της προς εκμετάλλευση είναι δεδομένη.
Την ίδια ώρα που η Ελλάδα βυθίζεται σε βαθιά ύφεση και οι κάθε λογής Κασσάνδρες τη θέλουν ή τη φέρνουν στο χείλος της χρεοκοπίας, μέσω των λεγομένων τους και του αρνητικού κλίματος που αυτά δημιουργούν στη διεθνή επενδυτική κοινότητα, η πιθανότητα και μόνον να πραγματοποιηθεί μία σοβαρή επένδυση στην περιοχή προκαλεί κύμα αντιδράσεων εκ μέρους τοπικών «αρχόντων» αλλά και των «μονίμως διαφωνούντων» ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ.
Μολονότι επί σχεδόν μία δεκαετία μετά την οριστική παύση λειτουργίας του αεροδρομίου στο Ελληνικό, τον Μάρτιο του 2001, η έκταση των περίπου 5.300 στρεμμάτων που αυτό καταλάμβανε παραμένει ουσιαστικά αναξιοποίητη, παρά τα δεκάδες σχέδια και μελέτες που έχουν κατά καιρούς «πέσει στο τραπέζι», η άρνησή τους στο ενδεχόμενο παραχώρησης της έκτασης αυτής ή τμήματός της προς εκμετάλλευση είναι δεδομένη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για «απαράδεκτο ξεπούλημα» του παλιού αεροδρομίου στο Ελληνικό και για τη μετατροπή του σε αραβικό «Λας Βέγκας», το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι «ο λαός δεν χρειάζεται χώρους τύπου Λας Βέγκας», ο φίλτατος κ. Α. Αλαβάνος κατηγορεί τον επίσης φίλτατο κ. Γ. Παπανδρέου ότι «σκέφτεται και λειτουργεί αμερικανικά», ενώ οι δήμαρχοι Ελληνικού κ. Χρ. Κορτζίδης, Αλίμου κ. Θ. Ορφανός, Γλυφάδας κ. Ι. Θεοδωρόπουλος και Αργυρούπολης κ. Δ. Ευσταθιάδης δηλώνουν πως «παραμένουν στις επάλξεις», παρουσιάζοντας σε δημότες τους τη μελέτη του ΕΜΠ για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού.
Και όλα αυτά ενώ τίποτε δεν έχει γίνει ακόμη επισήμως γνωστό σχετικά με την εμπλοκή του Qatar Investment Authority στο Ελληνικό αλλά και ενώ η κυβέρνηση εμφανίζεται και η ίδια να έχει «παρασυρθεί» από τις αντιδράσεις, υπερθεματίζοντας και διαψεύδοντας το ενδεχόμενο η περιοχή να μετατραπεί σε «Λας Βέγκας».
Η όλη υπόθεση μοιάζει με θέατρο του παραλόγου.
Εάν έστω και για μια στιγμή, χάριν συζητήσεως, υποθέσουμε ότι όντως κάποιος εμίρης, και ουχί κακομοίρης φορολογούμενος, βάλει τα λεφτά του για να κάνει νομίμως μαρίνες, ξενοδοχεία, πισίνες, αθλητικές εγκαταστάσεις, καζίνο ή οποιαδήποτε άλλη εγκατάσταση ή δραστηριότητα μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για τουρίστες υψηλής εισοδηματικής τάξης, όπως το γκολφ που ήδη λειτουργεί στην περιοχή, πώς ακριβώς θα πληγεί η Ελλάδα και ειδικότερα η Αττική;
Δεν θα υπάρξει απασχόληση; Δεν θα υπάρξουν φοροέσοδα για το κράτος;
Δεν θα δημιουργηθεί «κάτι» από το «τίποτα»;
Πόσες δεκαετίες είπαμε ότι λειτουργεί το καζίνο της Πάρνηθας;
Για τα βόρεια της Αττικής η λειτουργία καζίνο είναι θεμιτή, αλλά για τα νότια όχι;
Ας μη γελιόμαστε, φίλτατοι.
Καλά και άγια όσα λέγονται για την έκταση πρασίνου που όλοι θα θέλαμε να δούμε να υπάρχει μια ημέρα στο Ελληνικό, αλλά όλοι μας γνωρίζουμε και η εμπειρία του πάρκου Αντώνης Τρίτσης ή του Πεδίου του Άρεως ή ακόμη και του Εθνικού Κήπου, στο κέντρο της Αθήνας, στέκει εις επίρρωσίν μας πως όπου δεν υπάρχει το «κίνητρο» του ιδιώτη για τη συντήρηση και τη λειτουργία αυτών των χώρων, τούτοι σταδιακά εκφυλίζονται και τελικά ρημάζουν.
Εν τέλει, δεν υπάρχει κανείς σε αυτόν τον τόπο που να λέει «ναι» στις επενδύσεις, ακόμη και αν «κινδυνεύουμε» να βγάλουμε χρήματα από αυτές;
http://www.euro2day.gr/specials/reveille/136/articles/605726/Article.aspx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου