Το λόγο έχει ο κ. Παφίλης με την παράκληση να είναι σύντομος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Κύριε Κόκκαλη, αξιοποιώντας τη μεγάλη εμπειρία που έχετε, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής. Νομίζω ότι γνωρίζετε πολύ καλά και τη δική μας θέση. Εμείς, λοιπόν, είχαμε ταχθεί υπέρ της δημιουργίας της ΕΛΒΗΛ και είχαμε την άποψη ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει τον τομέα των τηλεπικοινωνιών με ένα κρατικό εργοστάσιο, φυσικά με συνεργασίες κλπ. Η ΕΛΒΗΛ στα χαρτιά ιδρύθηκε το 1978. Εξαγγέλθηκε από το ΠΑΣΟΚ ότι θα γίνει μεγάλη βιομηχανία και ξαφνικά πήγαμε αλλού.
Δεδομένου, λοιπόν, ότι είστε ειδικός σ’ αυτόν τον τομέα, εγώ θα ήθελα τη γνώμη τη δική σας –και για μας έχει σημασία- ως προς το εξής: Στην περίπτωση που υπήρχε η πολιτική βούληση, υπήρχε η δυνατότητα να έχει αναπτύξει η Ελλάδα τον τομέα των τηλεπικοινωνιών, με βάση και όσα είχαν ειπωθεί τότε;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Βεβαίως και υπήρχε δυνατότητα.
Δεν ξέρω αν παλαιότερα είχατε επισκεφθεί την INTRACOM.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ναι, έχω έρθει μια φορά περιοδεία και μίλησα.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Εάν η ελληνική Κυβέρνηση είχε βιομηχανική συνείδηση, τότε σίγουρα θα μπορούσε η INTRACOM, η οποία κάποια στιγμή είχε φτάσει στο σημείο να είναι η μεγαλύτερη εταιρεία στην Ελλάδα που δαπανούσε σε έρευνα, να αναπτυχθεί. Η ΕΛΒΗΛ ήταν ένα σχέδιο ουτοπίας. Διότι ήθελαν μέσα στην ΕΛΒΗΛ -και χωρίς να υπάρχει καμμιά ΕΛΒΗΛ, δηλαδή ήταν οικόπεδο- να φτιάξουν ένα εργοστάσιο εκ του μηδενός στο οποίο θα κατασκευαζόντουσαν διάφορα πράγματα. Ενώ τότε υπήρχαν εργοστάσια. Τότε, υπήρχε η INTRACOM και η SIEMENS. Ήταν, λοιπόν, καλύτερα να στραφούν προς αυτά τα εργοστάσια και να τα υποστηρίξουν περισσότερο, παρά να δημιουργήσουν ένα εργοστάσιο.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Γραμματέας της Επιτροπής κα ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΟΝΟΓΛΟΥ-ΒΥΛΛΙΩΤΗ)
Εξάλλου, ποτέ δύο εταιρείες, όπως η Ericsson και η SIEMENS, δεν θα δεχόντουσαν να παράγονται τα προϊόντα τους στο ίδιο εργοστάσιο, λόγω του ανταγωνισμού στην τεχνολογία. Για μένα ήταν λάθος η σκέψη και όλο αυτό το θέμα της ΕΛΒΗΛ.
Για να σας πω την αλήθεια, η Ελλάδα σήμερα θα μπορούσε να είναι Ελντοράντο για ανάπτυξη τεχνολογιών. Μπορείτε να πάρετε για παράδειγμα τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Πώς έγινε στην Καλιφόρνια; Γιατί νομίζετε εσείς ότι έγινε στην Καλιφόρνια η μεγάλη ανάπτυξη; Διότι έφευγαν οι άνθρωποι από το κρύο και πήγαιναν προς μέρη που ήταν πιο ωραία. Σε μας εδώ ερχόντουσαν πολλές φορές και μας πρότειναν διάφορα project για να γίνουν ερευνητικά κέντρα. Όμως, δυστυχώς, δεν υπήρχε η κατάλληλη νομοθεσία και δεν υπήρχε η υποδομή για να γίνει αυτό το πράγμα.
Η Ελλάδα έχασε σήμερα αυτό το τρένο της τεχνολογίας και όσον αφορά, για παράδειγμα εμάς, το 85% των σημερινών μας δραστηριοτήτων είναι στο εξωτερικό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Εγώ έχω διαφορετική άποψη για την ΕΛΒΗΛ και για όλον αυτόν τον τομέα.
Αντικειμενικά, όμως, η μη ανάπτυξη της ΕΛΒΗΛ –γι’ αυτό σας κάνω και την ερώτηση- έφερνε τη SIEMENS και φυσικά την INTRACOM σε προνομιακή θέση. Αν υπήρχε ανάπτυξη της ΕΛΒΗΛ, όπως τουλάχιστον σχεδιαζόταν, θα μπορούσε να υπάρχει ένα κρατικό εργοστάσιο …
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Δεν θα μπορούσε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Αυτή είναι η δική σας άποψη. Η δική μας είναι διαφορετική.
Συνεχίζω, λοιπόν. Μας είπατε κάποια πράγματα και σωστά. Και όπως αναφέρονται αυτά τα στοιχεία, εγώ συμφωνώ.
Εμείς θέσαμε το θέμα ότι σε μια πορεία η Ελλάδα θα έπρεπε να απεμπλακεί από τις δύο εταιρείες.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Από ποιες;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Από τη SIEMENS και την Ericsson.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Και την INTRACOM.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Την Ericsson, όπως ήταν τότε. Θα έπρεπε να απεμπλακεί από αυτό το μονοπώλιο. Αυτό το θέμα εμείς το θέσαμε.
Η ερώτηση που θέλω να σας κάνω δεν είναι γιατί θέσαμε εμείς αυτό το θέμα της εξάρτησης, αλλά αφορά το αν θα μπορούσε η Ελλάδα μετά το 1990-1991 να απεμπλακεί από αυτές τις δύο εταιρείες.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Και πού να πάει;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Υπήρχε αυτή η δυνατότητα, όταν ξεκίνησε η ψηφιοποίηση;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Μα, αυτές ξεκίνησαν την ψηφιοποίηση.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Υπήρχαν, δηλαδή, άλλες εταιρείες…
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Υπήρχαν.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ:…οι οποίες θα μπορούσαν να προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Καλύτερες, όχι.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Εντάξει, εμείς είχαμε ένα γενικότερο σκεπτικό και φαντάζομαι ότι καταλαβαίνετε το σκεπτικό που είχαμε.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Υπήρχαν τέσσερις-πέντε εταιρείες, αλλά έγιναν διαγωνισμοί και αυτές οι εταιρείες έχασαν.
(NP)
(3KO)
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Δηλαδή πλέον από ένα σημείο και μετά ήταν μονόδρομος η SIEMENS και η INTRACOM για τον Ο.Τ.Ε.;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Νομίζω «ναι», γιατί αν έμπαιναν και άλλες εταιρείες, θα γινόταν πολύ πιο πολύπλοκο το σύστημα και θα έπρεπε να γίνουν προσαρμογές πολύ πιο δύσκολες απ’ αυτές που έγιναν μεταξύ των δύο εταιρειών.
Κοιτάξτε, ήταν πολύ δύσκολη η ανταλλαγή στοιχείων, για να συνεργαστούν μεταξύ τους τα κέντρα των δύο εταιρειών.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Αν και δεν είμαι τεχνικός, το ξέρω αυτό.
Θέλω να σας ρωτήσω τώρα το εξής: Η αίσθηση που έχετε εσείς –αν μπορείτε να μου απαντήσετε- ποια είναι; Γιατί υπάρχει μια γενική αίσθηση ότι ο Ο.Τ.Ε. ζημιώθηκε από τη SIEMENS στο σύνολο. Για εσάς ήταν μια ανταγωνίστρια εταιρεία.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Από πότε μιλάμε;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Από τις προγραμματικές συμβάσεις και μετά. Για τότε συζητάω. Τα γενικότερα είναι άλλα θέματα, που δεν είναι ώρα να τα κουβεντιάσουμε.
Όπως λένε, η SIEMENS έδινε τις μίζες –μάλιστα μέχρι και πρόσφατα, τουλάχιστον μέχρι το 2000 ή και μετά, γιατί υπάρχουν εκταμιεύσεις- και τελικά αυτό που διαμορφώνεται σήμερα είναι ότι ο Ο.Τ.Ε. και το ελληνικό δημόσιο ζημιώθηκε από τη συνεργασία με τη SIEMENS. Η δική σας αίσθηση ποια είναι;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Ότι δεν ζημιώθηκε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ότι δεν ζημιώθηκε. Δηλαδή ότι οι συμβάσεις ήταν θετικές για το ελληνικό δημόσιο;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Μάλιστα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Πώς γίνεται, όμως; Εδώ έχουμε την εξής αντίφαση και θέλω τη δική σας συμβολή.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Παρακαλώ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Γιατί τότε να πληρώνει μίζες;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Αυτό, βέβαια, είναι ένα ερώτημα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Είναι ένα μεγάλο ερώτημα.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Είναι, αλλά αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω εγώ. Πρέπει να το απαντήσουν αυτοί που είχαν σχέση…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Εγώ τη γνώμη σας ζητάω. Δεν σας ζητάω να το απαντήσετε ούτε είστε αρμόδιος να το απαντήσετε. Τη γνώμη σας ζητάω, γιατί εδώ υπάρχει το εξής, κύριε Κόκκαλη:
Η SIEMENS λέει ό,τι λέει. Προσωπικά, εκτιμώντας τις δικαστικές αποφάσεις της Γερμανίας, τις θεωρώ μια μεγάλη φούσκα, διότι με ένα τέτοιο γιγάντιο σκάνδαλο ένας αρχιτέκτονας δεν μπορεί να δικάζεται δυο χρόνια με αναστολή. Είναι φανερό ότι προστατεύει τα συμφέροντα της SIEMENS και της Γερμανίας. Κάνει τη δουλειά της, ανεξάρτητα απ’ όλα τα άλλα.
Στο δεύτερο σκέλος, που μας καίει εμάς –όσους καίει, τέλος πάντων- είναι πως όταν ρωτάς –πέντε λέξεις ρωτάς- «σε ποιους πολιτικούς έχετε δώσει λεφτά;»…
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Και τι σας λένε;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Τίποτα.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Α!
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Δεν κατονομάζει.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Μήπως δεν τα δώσανε;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Δεν ξέρω. Πάντως και εσείς δεν μπορείτε να μου απαντήσετε στο ερώτημα γιατί να δίνει μίζες, αφού κέρδιζε το ελληνικό δημόσιο; Είναι δυνατόν στο χώρο της αγοράς…
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΙΖΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΗ
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Η ιστορία της μίζας δεν είναι τόσο απλή, ότι δηλαδή τα πήρα και τα έδωσα. Αν έγιναν μίζες, αυτές περνούν από μία διαδρομή.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ναι.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Λοιπόν, δεν ξέρω πόσο ξεκινάει και πόσο φθάνει; Καμιά φορά δηλαδή δημιουργείται και όλη αυτή η ιστορία της ανάγκης της μίζας, για να επωφεληθούν κάποιοι ενδιάμεσοι. Δεν μπορεί δηλαδή να πει ότι τα έδωσε η SIEMENS και τα πήρε ο τάδε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Κατάλαβα τι λέτε.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Μάλιστα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι μέσα σε αυτήν τη στρατηγική της μίζας είναι και ο έλεγχος των τηλεπικοινωνιών από τη DEUTSCE TELEKOM; Γιατί μας είπατε προηγουμένως –εγώ το συγκράτησα- κάτι που πρώτη φορά το άκουσα, ότι η SIEMENS πωλούσε φθηνότερα εδώ απ’ ό,τι στη Γερμανία. Ήταν η έμμεση επιδότηση.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Βεβαίως.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Επιχειρηματίας είστε και καταλαβαίνετε. Κανένας επιχειρηματίας δεν κάνει έμμεσες επιδοτήσεις για την ψυχή …
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Όχι.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Τις κάνει για στρατηγικότερους στόχους. Λέω, λοιπόν, μήπως αυτή η ιστορία είχε στόχο τον έλεγχο των ελληνικών τηλεπικοινωνιών και μέσω αυτού την πρόσβαση στα Βαλκάνια;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Σίγουρα η DEUTSCHE TELEKOM έχει μια στρατηγική, για να κυριαρχήσει στα Βαλκάνια. Αυτό είναι εκτός πάσης αμφιβολίας. Ήταν λάθος του Ο.Τ.Ε., όταν κατέρρευσαν τα γειτονικά μας κράτη, όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Γιουγκοσλαβία, να μην πάρει αυτός την ιδιοκτησία. Γιατί άλλη θέση θα είχε απ’ αυτήν που είχε σήμερα. Παίρνοντας η DEUTSCHE TELEKOM τον έλεγχο αυτών των οργανισμών, οι προμήθειες γίνονται από τα κεντρικά της DEUTSCHE TELEKOM. Αυτό είναι πασίγνωστο. Γίνεται σε όλον τον κόσμο. Η «μαμά» εταιρεία έχει ένα κεντρικό σύστημα που παίρνει τα προϊόντα της και από εκεί υποχρεούται να τα παίρνει και ο Ο.Τ.Ε. Γι’ αυτό μας έχουν αποκλείσει και εμάς. Γιατί εμείς δεν είμαστε προμηθευτές της DEUTSCHE TELEKOM.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Τώρα μου προκαλέσατε μια άλλη ερώτηση. Δηλαδή αυτή τη στιγμή αυτό που εμμέσως μας λέτε είναι ότι η διοίκηση του Ο.Τ.Ε. –δεν θέλω να αναφερθώ σε πρόσωπο- στην πραγματικότητα μεταχειρίζεται τον Ο.Τ.Ε. σε όφελος της DEUTSCHE TELEKOM. Αποκλειστικά.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Η DEUTSCHE TELEKOM μεταχειρίζεται τον Ο.Τ.Ε. προς όφελος της.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Αυτό εννοώ. Το είπα ανάποδα.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Και όχι μόνο στις προμήθειες, αλλά και σε θέματα ισολογισμών και σε θέματα μεταφοράς κερδών.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Μάλιστα.
Να σας κάνω και μια ερώτηση που την έκαναν και άλλοι συνάδελφοι. Εσείς τώρα, ως ανταγωνιστές που είστε με τη SIEMENS, στο θέμα των ρητρών που υπήρχαν είπατε ότι σε ό,τι αφορά την INTRACOM εφαρμόστηκαν.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Μάλιστα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Σε ό,τι αφορά τη SIEMENS ξέρετε αν εφαρμόστηκαν ή όχι; Σας ενδιέφερε ως εταιρεία; Γιατί θα μπορούσατε να στριμώξετε και τον Ο.Τ.Ε., αν μονομερώς…
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Να σας πω την αλήθεια, δεν ήταν δικό μας θέμα να δούμε τι γίνεται με τη SIEMENS, αλλά νομίζω πως ό,τι έκαναν σε εμάς θα έπρεπε να το έκαναν και στη SIEMENS. Πιστεύω ότι έγινε αυτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Όμως, δεν ξέρετε. Δεν ασχοληθήκατε.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Όχι, δεν ασχολήθηκα και ούτε ήθελα να ασχοληθώ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Να σας κάνω και μια τελευταία ερώτηση: Ποιος έχει τον έλεγχο των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Σήμερα;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ναι. Των τηλεπικοινωνιών συνολικά. Μπορεί να μη σας αρέσει πολύ η ερώτηση, αλλά αυτό είναι, κατά τη γνώμη μας, ένα σοβαρό πολιτικό θέμα. Ποιος ελέγχει τις τηλεπικοινωνίες της Ελλάδας σήμερα; Είναι ένα ερώτημα. Γιατί αυτό απαντά και σε πολλά άλλα πράγματα.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Όταν λέτε «τις τηλεπικοινωνίες της Ελλάδας γενικότερα», τις ελέγχει…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Νομίζω ότι καταλαβαίνετε πολύ καλά. Δεν μπορώ εγώ να σας υποδείξω τι εννοώ.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Όχι, βέβαια.
Κατ’ αρχήν, ο μεγαλύτερος, μακράν, σήμερα οργανισμός τηλεπικοινωνιών είναι ο Ο.Τ.Ε. Ο Ο.Τ.Ε. ελέγχεται από τη DEUTSCHE TELEKOM. Συνεπώς, αν το θέλετε έτσι, ένα μεγάλο μέρος το ελέγχει η DEUTSCHE TELEKOM και συνεπώς, η Γερμανία.
Όμως, υπάρχουν και άλλες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, όπως είναι η VODAFONE, η οποία εν τω μεταξύ προσφέρει και σταθερή τηλεφωνία…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Εγώ δεν αναφέρομαι τόσο σε αυτόν τον οικονομικό τομέα όσο στον τομέα…Μπορεί, παραδείγματος χάρη, να σου παραλύσει τις τηλεπικοινωνίες ο Ο.Τ.Ε., απ’ όση γνώση έχετε;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Ναι. Όμως, δεν το κάνουν πουθενά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Όχι, άλλο αν θα το κάνουν. Αν, όμως, εγώ κρατάω το κλειδί, καταλαβαίνετε ότι διαπραγματεύομαι μαζί σας διαφορετικά. Αν το κρατάει κάποιος άλλος -και εννοώ κυβερνήσεις, χώρα, τέτοιες πλευρές εννοώ- είναι αλλιώς. Υπάρχει δηλαδή σήμερα ασφάλεια τηλεπικοινωνιών γενικότερα; Ποιος έχει το κλειδί;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Δηλαδή τι; Να κατέβουν όλες οι τηλεπικοινωνίες;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Δεν εννοώ αυτό. Καταλαβαίνετε τι εννοώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βασιλική Τσόνογλου-Βυλλιώτη): Εννοεί το απόρρητο των επικοινωνιών.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Α, το απόρρητο εννοείτε;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Μάλιστα, το απόρρητο.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Όχι το απόρρητο ο Ο.Τ.Ε. μπορεί να το έχει μόνο όσον αφορά τον εαυτό του και την COSMOTE. Από εκεί και πέρα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βασιλική Τσόνογλου-Βυλλιώτη): Εννοεί τις τηλεπικοινωνίες της Ελλάδος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ναι, την Ελλάδα εννοώ.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Το ποσοστό που ελέγχει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βασιλική Τσόνογλου-Βυλλιώτη): Όσον αφορά την απομακρυσμένη πρόσβαση εννοεί ο συνάδελφος.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Την τεχνολογία για την απομακρυσμένη πρόσβαση την έχουν ειδικές εταιρείες.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Μάλιστα. Μία απ’ αυτές είναι η SIEMENS.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Όχι, η SIEMENS είχε κάνει…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Στα δικά της τα συστήματα ποιος την έχει την πρόσβαση;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Η SIEMENS είχε κοινοπραξία με τη SAIC. H SAIC είναι αμερικανική εταιρεία και στο σύστημα C4I των Ολυμπιακών Αγώνων είχε συνεταιριστεί με τη SIEMENS.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Τώρα μου προκλήθηκε ένα ερώτημα, με το οποίο και τελειώνω: Εσείς, ως μεγάλη εταιρεία, πώς και δεν μπήκατε υπερεργολάβοι για το C4I; Σας ζήτησαν; Ενδιαφερθήκατε; Τι ακριβώς έγινε;
(GM)
3NP
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Ουσιαστικά δεν υπάρχει C4I.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Το έχουμε καταλάβει πια. Το έχουμε εμπεδώσει τώρα τόσους μήνες.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Όσοι ήξεραν καλύτερα από την αρχή, γιατί εσείς τώρα το εμπεδώσατε, είχαν καταλάβει ότι θα μπλέξουμε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Δεν μπορεί να υπάρξει C4I.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Όχι. To C4I είναι ένα συντονισμένο σύστημα επίβλεψης συντονισμού και παρακολούθησης. Όταν ξεκίνησε η ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων κάθε αρμόδιος φορέας, κάθε Υπουργείο ήθελε να κάνει δικό του σύστημα. Όταν λοιπόν ήλθε κάποια στιγμή και κατάλαβαν ότι αυτά τα συστήματα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους, πάρθηκε μία απόφαση να γίνει ένα κεντρικό σύστημα και επειδή δεν υπήρχαν ειδικοί και άνθρωποι που να ασχοληθούν τόσο γρήγορα, απλώς έγινε μία συρραφή και πήραν τις διάφορες προδιαγραφές από τα διάφορα Υπουργεία να τα συνενώσουν και ποτέ δεν μπόρεσαν αυτά να δουλέψουν μεταξύ τους. Συνεπώς, C4I δεν υπάρχει.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Συμφορά είναι μάλλον!
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Συμφορά!
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Με τον κ. Χριστοφοράκο γνωριζόσασταν καλά.
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Γνωριζόμαστε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ο Χριστοφοράκος έχει καταθέσει τέρατα και σημεία. Πως τον κρίνετε;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Ικανότατο manager.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Και ότι έκανε και τέτοια δουλειά;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Αν έκανε τέτοια δουλειά…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Σαν manager εσείς τον κρίνετε ότι είναι πολύ ικανός;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Νομίζω, ναι. Σαν manager ήταν ικανός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βασιλική Τσόνογλου – Βυλλιώτη): Και με τα μέσα μετήλθε, σύμφωνα με τις αποφάσεις τις δικαστικές που έχουμε τουλάχιστον στα χέρια μας;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Εγώ δεν είχα σχέσεις με τον Χριστοφοράκο μετά που βγήκαν όλα αυτά στη φόρα. Εγώ τον ήξερα τον Χριστοφοράκο ως Διευθύνοντα Σύμβουλο της SIEMENS ΕΛΛΑΣ. Εμείς με τη SIEMENS ΕΛΛΑΣ είχαμε και κάποιες κοινοπραξίες σε κάποια έργα. Τον ήξερα δηλαδή τον άνθρωπο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Και ήταν δύσκολος αντίπαλος ο κ. Χριστοφοράκος;
ΜΑΡΤΥΣ (Σωκράτης Κόκκαλης): Τι θα πει δύσκολος αντίπαλος; Εδώ μου κάνετε μία ερώτηση περισσότερο ποδοσφαιρική. Ένας δύσκολος αντίπαλος μπορεί να σκάσει αμέσως ή από εδώ και από εκεί. Νομίζω ότι το όνομα της SIEMENS ήταν βαρύ, μετρούσε πολύ σε διάφορα πράγματα. Δηλαδή, ο Χριστοφοράκος ο ίδιος δεν νομίζω ότι εάν είχε μία εταιρεία δική του θα μπορούσε να κάνει αυτά τα πράγματα που έκανε, αλλά με τη SIEMENS…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Απαντήσατε.
Ευχαριστώ πολύ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου